Postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia

Prawo

administracyjne

Kategoria

postanowienie

Klucze

interes prawny, kodeks postępowania administracyjnego, odmowa, organ administracji publicznej, postanowienie, postępowanie wyjaśniające, zaświadczenie, zażalenie

Postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia jest oficjalnym dokumentem, w którym organ odpowiedzialny odmawia wydania zaświadczenia na podstawie określonych przepisów prawnych. W dokumencie zawarte są uzasadnienia decyzji oraz informacje dotyczące procedury odmowy.

Narew, 15 marca 2023 r.

Wójt Gminy Narew ul. Główna 1, 18-220 Narew

GN.6231.15.2023

POSTANOWIENIE

Wójt Gminy Narew ul. Główna 1, 18-220 Narew,

działając na podstawie art. 217 § 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania

administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000; dalej: k.p.a.), po rozpatrzeniu wniosku Jan Kowalski w sprawie wydania zaświadczenia,

postanawia:

- odmówić wydania żądanego zaświadczenia.

Uzasadnienie

W dniu 28 lutego 2023 r. do Urzędu Gminy w Narew ul. Główna 1, 18-220 Narew wpłynął wniosek Jan Kowalski

o wydanie zaświadczenia, w którym domagał się on urzędowego potwierdzenia przez Wójta

następującej treści merytorycznej: "Potwierdzenie, że posiadam kwalifikacje do prowadzenia pojazdów kategorii C".

Zaświadczenie, o którym mowa w art. 217 i n. k.p.a., jest urzędowym potwierdzeniem

określonych faktów lub stanu prawnego, wydanym przez właściwy organ administracji na

żądanie osoby ubiegającej się o nie, jeżeli urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub

stanu prawnego wymaga przepis prawa (art. 217 § 2 pkt 1 k.p.a.) lub osoba ubiega się o

zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych

faktów lub stanu prawnego (art. 217 § 2 pkt 2 k.p.a.). Zaświadczenie jest wydawane w toku

odrębnego postępowania, które uregulowane zostało w Kodeksie postępowania

administracyjnego. Służy ono potwierdzeniu, w formie urzędowej, określonych okoliczności

faktycznych lub prawnych.

Postępowanie w sprawie wydania zaświadczenia może zakończyć się w trojaki sposób:

1) przez wydanie zaświadczenia dotyczącego stanu faktycznego lub stanu prawnego,

którego potwierdzenia żąda osoba zainteresowana,

2) przez odmowę w ogóle wydania zaświadczenia, np. z powodu braku podstaw

prawnych do jego wydania albo niestwierdzenia po stronie Wnioskodawcy interesu

prawnego,

3) przez odmowę wydania zaświadczenia o żądanej treści, np. z powodu

niepotwierdzenia się w toku postępowania wyjaśniającego istnienia stanu

faktycznego lub prawnego, którego potwierdzenia żądała osoba ubiegająca się o

zaświadczenie.

Trzeba podkreślić, że postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w art. 218 § 2 k.p.a.,

spełnia tylko pomocniczą rolę w ustaleniu treści zaświadczenia, gdyż główną rolę art. 218 tej

ustawy przypisuje danym wynikającym z ewidencji, rejestru, wykazu, zbioru dokumentów

lub zbioru danych utrwalanych innymi technikami, a będących w posiadaniu organu (zob.

wyrok WSA w Warszawie z 12 stycznia 2018 r., II SA/Wa 1234/17, LEX).

Odmowa wydania zaświadczenia następuje w drodze postanowienia (art. 219 k.p.a.). Ma

ona miejsce np. wówczas, gdy organ jest niewłaściwy, gdy nie dysponuje danymi, a strona

domagała się tego zaświadczenia ze względu na swój interes prawny, gdy strona nie wykazała

interesu prawnego w uzyskaniu zaświadczenia, a brak jest przepisu nakazującego wydanie

takiego zaświadczenia (por. Adamiak B. [w:] Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz).

Należy przy tym pamiętać, że zgodnie z art. 218 § 1 k.p.a. w przypadkach, o których

mowa w art. 217 § 2 pkt 2 k.p.a., organ administracji publicznej obowiązany jest wydać

zaświadczenie, gdy chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z

prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź z innych danych znajdujących się w

jego posiadaniu. Jednakże trzeba mieć na uwadze, że danymi znajdującymi się w posiadaniu

organu administracji nie są dane dostarczone właściwemu organowi przez osobę ubiegającą

się o zaświadczenie w celu potwierdzenia faktów wynikających z tych danych. Z tego

powodu nie można przyjąć, że oświadczenie poświadczone przez organ administracji jest

zaświadczeniem (por. Adamiak B., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz).

Mając na uwadze powyższe, istotne jest, aby wskazać, że zaświadczenie stanowi

urzędowe potwierdzenie pewnego stanu rzeczy, zatem jeżeli problematyka, której dotyczy

żądanie strony, jest sporna, to wydanie zaświadczenia zgodnie z żądaniem nie jest możliwe.

Organ administracji bowiem, stwierdzając, że sprawy mające stanowić przedmiot

zaświadczenia są sporne, jest zobowiązany odmówić wydania zaświadczenia (por. wyrok

NSA z 15 marca 2019 r., II OSK 1234/18, LEX).

Natura prawna zaświadczenia ogranicza postępowanie tylko do takich działań, które

pozwolą na urzędowe stwierdzenie znanych faktów lub stanu prawnego. Na gruncie

przedmiotowej sprawy sposób sformułowanego przez Skarżącego wniosku o wydanie

zaświadczenia spowodował niemożność jego pozytywnego rozpatrzenia. Istota żądania strony

bez wątpienia wykraczała poza ramy zaświadczenia, Wnioskodawca usiłował bowiem wymóc

na organie wydanie zaświadczenie o treści zawierającej elementy ocenne i nieznajdującej

swojego odzwierciedlenia w prowadzonych przez organ ewidencjach, rejestrach bądź innych

danych znajdujących się w jego posiadaniu. Trudno w ogóle mówić na gruncie niniejszej

sprawy o potwierdzeniu jakiegokolwiek stanu faktycznego czy też prawnego, skoro

Wnioskodawca domagał się umieszczenia w zaświadczeniach treści wyrażających jego

poglądy i opinie, a nie urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w

rozumieniu art. 217 § 2 pkt 1 i 2 k.p.a.

Warto dostrzec, że celem regulacji zawartej w art. 217 § 2 k.p.a. jest uniemożliwienie

żądania przedstawienia zaświadczenia dla potwierdzenia faktów lub stanu prawnego, które

mogą i powinny być stwierdzone w inny sposób, np. przez oświadczenie strony. Osoba

ubiegająca się o wydanie zaświadczenia musi zatem wykazać się interesem prawnym w

urzędowym poświadczeniu określonych faktów lub stanu prawnego albo wskazać przepis

prawa wymagający urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego.

Przesłanki te są rozłączne - osoba ubiegająca się o wydanie zaświadczenia jest zobowiązana

do wykazania jednej z nich (Adamiak B., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz).

Skarżący nie wskazał przepisu prawa, który wymagał uzyskania przez niego zaświadczeń

o żądanej treści. Brak jest również podstaw do ubiegania się o zaświadczenia żądanej treści na

podstawie art. 217 § 2 pkt 2 k.p.a., gdyż Skarżący nie wykazał istnienia swojego interesu

prawnego do uzyskania zaświadczenia.

Mając na uwadze powyższe, odmówiono Wnioskodawcy wydania zaświadczenia o

żądanej we wniosku treści, które nadto miało zawierać elementy ocenne.

Pouczenie:

Na niniejsze postanowienie stronie służy zażalenie, w terminie 7 dni od daty jego

doręczenia, do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku. Zażalenie wnosi się

za pośrednictwem Wójta Gminy Narew ul. Główna 1, 18-220 Narew.

W trakcie biegu terminu do wniesienia zażalenia strona może zrzec się prawa do jego

wniesienia wobec organu administracji publicznej, który wydał postanowienie. Z dniem

doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do

wniesienia zażalenia przez ostatnią ze stron postępowania postanowienie staje się ostateczne

i prawomocne.

Z poważaniem

..............................................

Anna Nowak

Wójt Gminy Narew ul. Główna 1, 18-220 Narew

Otrzymują:

1) Jan Kowalski

2) a/a

Podsumowując, Postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia jest ważnym dokumentem stanowiącym odmowną decyzję organu. Zawiera ono uzasadnienie odmowy oraz informacje o możliwości odwołania się od decyzji.