Postanowienie w sprawie przywrócenia terminu

Sygn. akt II SA/Wa 1234/23 dnia 15.05.2023

POSTANOWIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawiew składzie następującym:Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Kowalska

po rozpoznaniu w dniu 15.05.2023na posiedzeniu niejawnym sprawyze skargi Jana Nowakowskiegona decyzję Wojewody Mazowieckiegoz dnia 12.04.2023 nr WA.12345/2023w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnejpostanawiaodmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.

(podpis nieczytelny) (podpis sędziego)

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 02.05.2023 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Jana Nowakowskiego na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 12.04.2023 nr WA.12345/2023 z powodu uchybienia terminu do jej wniesienia. Jan Nowakowski w dniu 05.05.2023 (data stempla pocztowego) złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, w którym podał, że zaskarżoną skargą decyzję listonosz doręczył matce skarżącego w dniu 13.04.2023. Matka nie otwierała korespondencji, jest osobą w wieku 80 lat, niezbyt cieszy się zdrowiem, jest po wypadku. Skarżący w tym czasie przebywał poza miejscem zamieszkania. Nie mógł zatem wnieść skargi, skoro nie było go w Warszawie, a osoba trzecia potwierdziła w jego imieniu odbiór decyzji. Zwłoka wynosiła 22 dni. Zdaniem skarżącego organ odwoławczy powinien - widząc, że skarga została złożona po terminie - najpierw porozumieć się ze skarżącym, a dopiero wówczas wskazywać, że nie wnosił o przywrócenie terminu. Tymczasem organ w odpowiedzi na skargę poucza Sąd, jakie ma zastosować artykuły przeciwko skarżącemu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Nie ulega wątpliwości, że skarżący składając skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uchybił 30-dniowemu terminowi do jej wniesienia, określonemu w art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 § 2 p.p.s.a. w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.

Kryterium braku winy, jako przesłanki do przywrócenia uchybionego terminu wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności (por. post. NSA z dnia 22.03.2018 r. II OSK 1234/17, publ. Mon. Praw. 2018/12). Skarżący tłumaczyła uchybienie terminu tym, że przesyłkę zawierającą decyzję organu drugiej instancji odebrała nie ona sama, ale jej matka, nie najlepszego zdrowia, która przesyłki nie otworzyła, a skarżący w tym czasie przebywał poza miejscem zamieszkania. Przepisy nakazują uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu. W niniejszej sprawie trudno mówić o uprawdopodobnieniu takich okoliczności. Fakt odbioru decyzji przez inną osobę w przypadku nieobecności adresata nie oznacza konieczności zapoznania się osoby odbierającej zastępczo korespondencji z jej treścią, a jedynie konieczność oddania pisma adresatowi. Skarżący wiedział, że toczy się postępowanie administracyjne z jego udziałem - zaskarżona skargą decyzja została wydana na skutek rozpoznania odwołania od decyzji organu pierwszej instancji, złożonego przez skarżącego. W tej sytuacji skarżący mógł i powinien spodziewać się korespondencji związanej z toczącym się postępowaniem administracyjnym, a w przypadku wyjazdu poza miejsce zamieszkania powinien podjąć właściwe kroki umożliwiające jej wniesienie ewentualnych środków zaskarżenia w terminie. Skarżący nienależycie zadbał o własne interesy, co jest co najmniej niedbalstwem, a niedbalstwo jest postacią winy. Ponadto z treści złożonej przez skarżącego skargi wynika, że skarżący weszła fizycznie w posiadanie zaskarżonej decyzji już w dniu 14.04.2023 ("odebraną przez skarżącą w dniu 14.04.2023"), czyli dzień po doręczeniu zastępczym. Nie można w tej sytuacji mówić o tym, by skarżąca uprawdopodobniła okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. W ocenie Sądu skarżący uchybił terminowi do wniesienia skargi z własnej winy, bowiem zaniedbał prawidłowego prowadzenia swoich spraw. Zarzuty skarżącej wobec działania organu odwoławczego są bezzasadne. Organ nie miał obowiązku wyjaśniania przyczyn złożenia przez skarżącą skargi z uchybieniem terminu. Zwrócenie uwagi sądu na uchybienia formalne skargi było prawem organu. W tej sytuacji Sąd, nie znajdując podstaw do uwzględnienia wniosku, odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi na mocy art. 86 § 1 p.p.s.a.

(podpis nieczytelny) (podpis sędziego)