Zażalenie na postanowienie sędziego komisarza

Warszawa, dnia 2023-10-26

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w WarszawieX GU 1234/23 Wydział Gospodarczyds. Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych

za pośrednictwem:

Sędziego-komisarzaSSR Anna KowalskaSąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w WarszawieX GU 1234/23 Wydział Gospodarczyds. Upadłościowych i Naprawczychul. Marszałkowska 82, 00-517 Warszawa

Wierzyciel:BUD-MAX Sp. z o.o.KRS 0000123456ul. Polna 1, 00-001 Warszawareprezentowana przez:r.pr. Jan Nowakadres dla doręczeń:Kancelaria radcy prawnego Jan Nowakul. Kwiatowa 2, 00-002 Warszawa

Dłużnik:DOM-BUD Sp. z o.o.ul. Słoneczna 3, 00-003 Warszawa

Zarządca:Maria Wiśniewskadoradca restrukturyzacyjny (licencja nr 1234/2020)ul. Zielona 4, 00-004 Warszawa

sygn. akt X GU 1234/23wartość przedmiotu zaskarżenia: 15000 złopłata sądowa: 300 zł (art. 76b u.k.s.c.)

ZAŻALENIE WIERZYCIELAna postanowienie sędziego-komisarza z dnia 2023-09-20 r. w przedmiocierozpoznania sprzeciwu wierzyciela co do pominięcia wierzytelności w spisiewierzytelności, doręczone pełnomocnikowi wierzyciela wraz z uzasadnieniem dnia2023-09-27 r.

Działając w imieniu wierzyciela - BUD-MAX Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (odpis pełnomocnictwa wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej w aktach), na podstawie art. 95 ust. 5 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1588; dalej: pr. rest.). Niniejszym zaskarżam w całości postanowienie sędziego-komisarza z dnia 2023-09-20 r. w przedmiocie oddalenia sprzeciwu wierzyciela (BUD-MAX Sp. z o.o.) co do pominięcia w spisie wierzytelności w kwocie 15000 zł.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 92 ust. 5 pr. rest., poprzez jego błędne zastosowanie polegające na bezpodstawnym pominięciu, jako rzekomo spóźnionego, dowodu z dokumentu w postaci "protokołu konieczności z dnia 2023-07-15 r.", wnioskowanego w piśmie procesowym złożonym po upływie 7 dni od dnia nadania sprzeciwu, podczas gdy uwzględnienie tego wniosku dowodowego nie spowodowałoby zwłoki w rozpoznaniu sprawy, zwłaszcza że sprzeciw nadano za pośrednictwem operatora pocztowego, spóźniony wniosek dowodowy złożono zaś bezpośrednio na biurze podawczym tutejszego Sądu, a akta postępowania sprzeciwowego zostały przedłożone sędziemu-komisarzowi dopiero 2 dnia po wpływie wskazanego wyżej pisma procesowego - co miało istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż doprowadziło do oddalenia sprzeciwu w całości z powodu nieudowodnienia istnienia spornej wierzytelności.

Mając powyższe na względzie, wnoszę o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uwzględnienie sprzeciwu wierzyciela i umieszczenie w spisie wierzytelności w kwocie 15000 zł.

UZASADNIENIE

1. Legitymacja czynnaZgodnie z art. 56 ust. 1 zdanie pierwsze pr. rest. na postanowienie sądu restrukturyzacyjnego i sędziego-komisarza zażalenie przysługuje w przypadkach wskazanych w ustawie. Z kolei art. 95 ust. 5 pr. rest. przyznaje wierzycielowi prawo wniesienia zażalenia na postanowienie sędziego-komisarza w przedmiocie sprzeciwu. Mając na względzie powyższe, skarżący jest uprawniony do złożenia zażalenia na przedmiotowe postanowienie sędziego-komisarza.

2. Ustalenia sędziego-komisarzaDnia 2023-09-20 r. sędzia-komisarz wydał postanowienie w przedmiocie rozpoznania sprzeciwu wierzyciela co do pominięcia wierzytelności w kwocie 15000 zł. Sprzeciw został oddalony w całości jako nieudowodniony w sposób prawidłowy. Sędzia-komisarz oddalił sprzeciw w oparciu o art. 92 ust. 5 pr. rest., uznając, że wierzyciel spóźnił się z przedstawieniem dowodów na okoliczność ustaleń stron odnośnie do zakresu robót dodatkowych, a zatem niemożliwe było ustalenie, czy wynagrodzenie za roboty dodatkowe (przedmiot żądania) jest należne.Zdaniem sędziego-komisarza, na pominięcie zasługiwał dowód w postaci protokołu konieczności opatrzony datą 2023-07-15 r. Dokument ten wierzyciel załączył do pisma procesowego z dnia 2023-09-05 r. Sprzeciw zaś nadano na poczcie dnia 2023-08-29 r., a do sądu wpłynął w dniu 2023-09-01 r.

3. Stan faktycznySporna wierzytelność wynika z robót dodatkowych wykonanych w związku z umową podwykonawczą o roboty budowlane z dnia 2023-06-15 r. Strony ustaliły wynagrodzenie ryczałtowe za wykonanie przedmiotu umowy w kwocie 100000 zł. Umowa została wykonana w całości. Wierzyciel uzyskał zapłatę w kwocie 85000 zł. Pozostała część wynagrodzenia ryczałtowego w wysokości 15000 zł nie została zapłacona przed otwarciem postępowania restrukturyzacyjnego. Wierzytelność w kwocie 15000 zł ujęto na spisie wierzytelności.W paragrafie 5 ust. 2 umowy podwykonawczej strony zawarły klauzulę, że ewentualne roboty dodatkowe określone na podstawie protokołu konieczności nie mogą przekraczać 10% wartości umowy.W dniu 2023-07-14 r. skarżący uzyskał telefoniczne zlecenie wykonania robót dodatkowych w zakresie nadbudowy szybów kominowych. Skarżący przystąpił do prac. Następnego dnia, tj. 2023-07-15 r., powyższe zlecenie potwierdzono poprzez sporządzenie protokołu konieczności.Skarżący wykonał dodatkowe roboty budowlane, po czym w dniu 2023-07-30 r. wezwał dłużnika do ich odbioru. Podpisano stosowny protokół, jednak dłużnik odmówił zapłaty, podnosząc, że roboty dodatkowe są objęte ryczałtem w kwocie 100000 zł. Fakturę odesłano na adres skarżącego.

4. Uzasadnienie zarzutu naruszenia prawa procesowego - niewłaściwe zastosowanie art. 92 ust. 5 pr. rest.W sprzeciwie z dnia 2023-08-28 r. wierzyciel wniósł, na podstawie art. 84 ust. 1 pr. rest., o przeprowadzenie dowodów z następujących dokumentów:1) umowy podwykonawczej z dnia 2023-06-15 r. wraz z dokumentacją projektową,2) pisemnego zlecenia dokonania robót dodatkowych z dnia 2023-07-14 r.,3) faktur wystawionych w toku wykonywania umowy o roboty budowlane oraz o roboty budowlane dodatkowe (3 faktury).W piśmie procesowym z dnia 2023-09-05 r. wierzyciel zawarł wniosek dowodowy (dowód z dokumentu) zmierzający do wykazania, że strony ustaliły zakres robót dodatkowych. Załącznikiem do wniosku była poświadczona za zgodność z oryginałem kopia protokołu konieczności z dnia 2023-07-15 r.Sędzia-komisarz powyższy dowód pominął. Zgodnie z art. 92 ust. 5 pr. rest. sędzia-komisarz pomija twierdzenia i dowody niezgłoszone w sprzeciwie, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w sprzeciwie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy.Sędzia-komisarz uznał rzeczony dowód za sprekludowany, podczas gdy nie było ku temu podstaw. Co prawda wniosek dowodowy został złożony w niewłaściwym czasie, niemniej jego rozpoznanie nie mogło spowodować zwłoki w rozpoznaniu sprzeciwu, zwłaszcza że liczy on tylko dwie strony.Należy również podnieść, że sprzeciw nadano za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 2023-08-29 r., spóźniony wniosek dowodowy złożono zaś bezpośrednio na biurze podawczym tutejszego Sądu w dniu 2023-09-05 r., a akta postępowania sprzeciwowego zostały przedłożone sędziemu-komisarzowi dopiero 2 dnia po wpływie rzeczonego pisma procesowego. W takim stanie rzeczy nie sposób twierdzić o spowodowaniu choćby minimalnej zwłoki w rozpoznaniu sprawy.

5. OpłataOpłata od niniejszego wniosku została ustalona na podstawie art. 76b u.k.s.c. Stosownie bowiem do tego przepisu, od zażalenia na postanowienie sędziego-komisarza wydanego w wyniku rozpoznania sprzeciwu pobiera się piątą część opłaty stosunkowej.W świetle powyższego zażalenie na postanowienie sędziego-komisarza uznać należy za uzasadnione.

r.pr. Jan Nowak

Załączniki:1) dowód uiszczenia opłaty sądowej,2) 2 odpisy niniejszego pisma.